Ο ομαλός λειχήνας είναι ένα χρόνιο αυτοάνοσο νόσημα που προσβάλλει τους βλεννογόνους του στόματος, Συνήθως παρατηρείται στο εσωτερικό τοιχωμάτων παρειών και έχει τη μορφή διαβρώσεων ή ελκών ερυθρού χρώματος που περιβάλλονται από ένα σχηματισμό που θυμίζει υπόλευκο δίχτυ. Όπως κάθε αυτοάνοσο νόσημα παρουσιάζει υφέσεις και εξάρσεις σε ακανόνιστα χρονικά διαστήματα. Εμφανίζεται αιφνίδια σε ηλικία από 30 έως 60 ετών και αφορά περισσότερο τις γυναίκες. 

Αν και η αιτιολογία της νόσου είναι άγνωστη, παρατηρούμε σε μεγαλύτερη συχνότητα την εμφάνιση του ομαλού λειχήνα σε άτομα που φέρουν στο στόμα τους οδοντιατρικά αμαλγάματα ή συνυπάρχουν στη στο- ματική τους κοιλότητα οδοντιατρικά αμαλγάματα και προσθετικές εργασίες από παλλάδιο, χρυσό ή πλατίνα. Οι εξάρσεις της νόσου συνοδεύονται από έντονο κνησμό ή αίσθημα καύσου στο σημείο της εμφάνισης των βλαβών και διαρκούν μήνες ή χρόνια. Η κλασική ιατρική αντιμετώπιση περιλαμβάνει χορήγηση τοπικών κορτικοστεροειδών αλοιφών για την ανακούφιση από τον κνησμό και ανοσοκατασταλτικά – κορτικοστεροειδή από το στόμα. Δυστυχώς τα παραπάνω φάρμακα αν και προσωρινά ανακουφίζουν τις περισσότερες φορές τον ασθενή, έχουν πολύ σοβαρές παρενέργειες, όταν χορηγούνται για μεγάλα χρονικά διαστήματα.

Η ολιστική αντιμετώπιση των ασθενών με ομαλό λειχήνα έχει δώσει πολύ καλά αποτελέσματα – στερούμενη εντελώς τις παρενέργειες των αλλοπαθητικών φαρμάκων. Το πρωτόκολλο που ακολουθείται είναι το παρακάτω:

1. Λήψη ιατρικού – οδοντιατρικού ομοιοπαθητικού ιστορικού για να διαπιστωθεί αν το πρόβλημα του λειχήνα είναι πρωτογενές ή είναι μια δευτερογενής εκδήλωση κάποιας καταπιεσμένης με φάρμακα νόσου (π.χ. η καταπίεση της ακμής με αντιβιοτικά μπορεί να προκαλέσει την εμφάνιση της νόσου).]

2. Απομάκρυνση από το στόμα όλων των εμφράξεων από αμάλγαμα (μαύρα σφραγίσματα) που περιέχουν υδράργυρο.

3. Απομάκρυνση από το στόμα μεταλλικών γεφυρών που περιέχουν νικέλιο ή παλλάδιο. Μετά την απομάκρυνση των μεταλλικών στοιχείων συνταγογραφείται ειδική θεραπεία αποτοξίνωσης – απομάκρυνσης των μετάλλων από τον οργανισμό.

Η λήψη του ομοιοπαθητικού ιστορικού επιτρέπει την επιλογή κατάλληλων φαρμάκων που ταιριάζουν με την ιδιοσυγκρασία του ασθενή και την ιδιαιτερότητα του στοματικού του προβλήματος. Συνήθως τα φάρμακα τέτοιων νοσημάτων είναι αυτά που ανήκουν στη «συκωτική» ή τη «συφιλιδική» προδιάθεση ή μίασμα. Τα φάρμακα που έχω συνταγογραφήσει μέχρι τώρα είναι: nitri acidum, kali bichromicum, thuja, apis,cortisone, astacus, mercurius cyanatus, mercurius corrosivus, dulcamara, ammonium muriaticum, natrium causticum. 

Για την ανακούφιση του ασθενή από τον κνησμό και το κάψιμο συνιστούμε: 

α) λάδι υπερικού (βαλσαμόχορτο) 

β) μέλι (εναιώρημα)

γ) πρόπολη σε μητρικό βάμμα

δ) συνδυασμό από λάδι υπερικού, καλέντουλα και μαστιχέλαιου, 

ε) στοματοπλύσεις με ηλιέλαιο βιολογικό ψυχρής συμπίεσης.

Πιστεύουμε ότι η ολιστική αντιμετώπιση του ομαλού λειχήνα του στόματος απαλλάσσει τον ασθενή μόνιμα από το βασανιστικό αυτό νόσημα, βελτιώνοντας την ποιότητα της ζωής του. Είναι μια ήπια θεραπεία που στερείται τις παρενέργειες των ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων.